Jacob Marrel, Portret Marii Sibylli Merian | 1679, Kunstmuseum, Bazylea, źródło: https://niezlasztuka.net/
Maria Sibylla Merian (1647–1717) - badaczka, entomolożka i ilustratorka. Była niezależna i ambitna, co wtedy było znacznie nietypowe. Rozstała się z mężem który nie wspierał jej planów zawodowych. Swoją pasje do biologii przekazała córkom. Pojechała do Surinamu w Ameryce Południowej by robić badania, przez 6 lat mieszkała w komunie labadystów (w skrócie - prowadzący komunę Jean de Labadie uważał się za nowego proroka i w ścisłej ascezie przygotowywali się na nadejście nowego królestwa), zarabiała na siebie i córki dając lekcje rysunku oraz sprzedając i wydając w formie albumów swoje dzieła. Podobno też żyła z handlu egzotycznymi okazami roślin u zwierząt.
Przyczyniła się do odkrycia cyklu rozwoju motyki dokumentując przemianę z gąsienicy w poczwarkę oraz odkryła, że każdy z gatunków motyli ma własna dietę.
Podobno od jednego z jej dzieł, na którym widać jak wielki pająk łapie małego ptaka pochodzi nazwa ptasznik (można zobaczyć tutaj).
Na rycinie widać gałąź koralodrzewu oraz stadia rozwoju ćmy z rodziny pawicowatych, źródło: https://www.wilanow-palac.pl/
Po jej śmierci jedna z jej córek pojechała na zaproszenie cara Piotra Wielkiego do Petersburga i tam sprzedała 254 prace swojej mamy.
Źródła: